سوال است در ذهن هر مسلمان قیامت چگونه تصویر است؟

قیامت چیست؟

قیامت بین خلق چگونه شناخته شده است؟

قیامت در منطق قرآن چگونه است؟
اگر قیامت قرآن از جانب دنیای اسلام شناخته شود برای سرنوشت مسلمان ها میلاد جدید می گردد تا این اندازه مهم و باارزش است.

در بین خلق مروج است زمانیکه دنیای ما روبه ویرانی می شود او هنگام از بین رفتن دنیا را قیامت می دانند.

آری از هر مسلمان پرسیده شود هنگام از بین رفتن دنیای ما را یعنی از بین رفتن زمین را یعنی اثنای نابود شدن سیاره ی ما را قیامت می داند.
در این بی منطقی آنقدر بی منطق اسناد را پیشکش دارند، هر سند شان در نزد منطق قرآنی جز از یک کمدی چیزی دیگر نیست. این مردمان از زبان پیغمبر اسلام ده ها حدیث ساخته را اختراع کردند تا منطق شان در بین خلق جایگاه داشته باشد. بطور مثال حدیثی را پیشکش می کنند گویی بلندمنزل های ساختمان ها در دنیا یکی از علایم قیامت است. مثل او حدیث، ده ها حدیث را از زبان پیغمبر اسلام ساختند تا خلق باور کند که همان لحظه ی از بین رفتن سیاره یکه ما هم اکنون زیست داریم قیامت قبول کنند.
همی این سفسطه ها خارج از گفتار پیغمبر اسلام است. چونکه مخالف منطق قرآن و عقل قرار دارد و همه این سفسطه ها خارج از دین قرآن کریم از مروج یکه در دنیا بود گرفته شده است و بر منطق قرآن کریم ضد می باشد.

در قرآن کریم که از شروع تا ختم ده ها بار خداوند انسان را از محاسبه روز قیامت بیم داده است اگر که هنگام نابودی دنیای ما یعنی هنگام نابودی سیاره ی ما قیامت باشد کسانیکه تا او هنگام فوت نموده اند چرا از قیامت بیم داشته باشند؟
منطق دارند کمی تفکر کنند؟

یعنی اگر قیامت اثنای از بین رفتن سیاره ی زمین باشد من اگر تا او هنگام فوت کرده باشم چرا از وقوع قیامت بیم داشته باشم؟

آیا منطق شان بی منطقی نیست؟

اگر که قیامت را از بین رفتن سیاره زمین بدانند، مطابق به راهنمای قرآن، انسان از سیاره زمین بیرون می رود و در دیگر سیاره ها زیست می کند و از روی این منطق، انسان از سیاره زمین بیرون شده در کدام سیاره دیگر زیست را آغاز کند، اگر که سیاره زمین عمر طبیعی خود را به پایان رسانده از محور خود بیرون شود، او حادثه چرا قیامت باشد؟

آیا کمی تفکر دارند؟

اگر که انسان از سیاره زمین بیرون برود آیا همه منطق شان با همه حدیث های ساخته شان بی اهمیت نمی شود؟

این باریکی را تفکر کرده می توانند؟

حدیث ها را که از زبان پیغمبر اسلام بیان می کنند در او اثنا که انسان در دیگر سیاره ها زیست را آغاز کند بر حیثیت پیغمبر اسلام ضربه نمی زند؟

آیا اسلام نام بد نمی شود؟

پس در منطق قرآن قیامت چیست؟

قیامت از قیام گرفته شده است، قیام به معنی به پا خاستن و ایستاد شدن است. یعنی هنگامیکه انسان دو باره در دنیای آخرت در بین خاک ساخته می شود و همان نقطه یکه بین خاک دو باره تکوین شد و از جانب خداوند روح قبض شده دو باره که داده شد، انسان دو باره که زنده شد، از همان نقطه به پا می خیزد، همان هنگام به پا خیزیدن را قرآن کریم قیامت می گوید.
چونکه در حضور خداوند به روز محاسبه به پا ایستاد می شود تا سرنوشت نمایان شود.
همین مرحله را و حادثه را قرآن قیامت می گوید. بدین خاطر انسان را از همان حادثه خبردار ساخته بیم می دهد. زیرا بعد از او لحظه سرنوشت انسان آشکار می گردد بدین خاطر قرآن بیم می دهد تا انسان خود را در او حادثه از امروز آماده کند تا کیفر جهنم نصیب اش نشود.

امروز هر کی از دنیای اسلام قیامت را به معنی از بین رفتن همین دنیا می داند یک خطا و اشتباه ی بزرگ است و ضد فرمان خداوند است و یک سفسطه است.

چه جالب که لحظه نابودی دنیا را قیامت فکر می کنند آری همین دنیایکه ما زیست داریم!

برای دلیل گفته های بالا اسناد از آیت های قرآن کریم بر مخلص های مطالعه پیشکش می کنم تا قیامت قرآن معلومدار شود.
عرض به خدمت مخلص های مطالعه کنم اگر منطق دینداری جامعه در ارتباط قیامت درست باشد، یعنی لحظه از بین رفتن دنیا به معنی قیامت باشد، چرا پروردگار در سوره الانعام آیت نود چهار قیامت را عوض بربادی و نابودی روز آبادی بیان کرده است؟

خدا می گوید:" و (روز قیامت به آنها گفته میشود:) همه شما تنها به سوی ما بازگشت نمودید، همان‏ گونه که روز اول شما را آفریدیم! و آنچه را به شما بخشیده بودیم، پشت سر گذاردید! و شفیعانی را که شریک در شفاعت خود می پنداشتید، با شما نمی‏ بینیم! پیوندهای شما بریده شده است و تمام آنچه را تکیه ‏گاه خود تصور میکردید، از شما دور و گم شده‏ اند!"

آیا در هنگام نابودی چنین دیالوگ صورت گرفته می تواند؟

پس بعد از نابودی دو باره که دنیای جدید ساخته می شود دو باره هستی به وجود می آید و انسان دو باره زنده می گردد تا سرنوشت تعیین گردد به معنی قیامت است.
برای این که قرآن کریم روز سوال جواب را روز قیامت می گوید.

اگر منطق جامعه را بپذیریم یعنی با از بین رفتن دنیایکه ما بالای آن زیست داریم روز محشر آغاز گردد و سرنوشت معلومدار گردد چرا یزدان بزرگ در سوره ابراهیم آیت چهل هشت که علایم قیامت را بیان می کند می گوید: "آسمان ها به آسمان های دیگر مبدل می گردد"!؟

حال تفکر کنیم خداوند که کائنات را آسمان می گوید یعنی آسمان در منطق قرآن کریم مکانی است همه ستاره ها و همه هستی را در بطنش جا داده است، پس در علامت قیامت از آسمان های جدید برای ما بحث می کند آیا با از بین رفتن دنیایکه زیست داریم آسمان ها دیگرگون شده می توانند؟

آیا دنیای ما مربوط آسمان ها نیست؟

آیا دنیای ما در بطن آسمان اولی قرار ندارد؟

پس قیامت زمانی صورت می گیرد آسمان هایکه موجود استند بعد از مراحل تکامل نابود می گردند دو باره سر از نو آباد گردیده دنیای جدید را می سازند بعد روز قیامت می رسد.

الله در سوره ابراهیم آیت چهل هشت می فرماید:" در آن روز که این زمین به زمین دیگر و آسمانها (به آسمان های دیگری) مبدل میشود و آنان در پیشگاه خداوند واحد قهار ظاهر میگردند! "

و یا از علایم قیامت پروردگار در سوره النبیا آیت یک صد چهار می فرماید:" در آن روز که آسمان را چون طوماری در هم میپیچیم، (سپس) همان گونه که آفرینش را آغاز کردیم، آن را باز میگردانیم این وعده‏ ای است بر ما و قطعا آن را انجام خواهیم داد"

در این آیت خوب دقت کنیم خداوند می گوید«آفرینش را آغاز کردیم، آن را باز می گردانیم» خداوند نمی گوید که آفریدم، یعنی می گوید که تکوین ادامه دارد و باز بر نقطه ی اول می رود.
یعنی همان نقطه که آفرینش آغاز شده بود دو باره بر همان نقطه می رسد. یعنی قبل از آفرینش همه هستی مانند دود بود دو باره همه هستی مانند دود شده دو باره از سر تکوین آغاز پیدا می کند و بعد دنیای آخرت ساخته شده زندگی جنت و جهنم ترتیب شده روز قیامت می رسد.

از قلم اوکتای اصلان راه سوم 5/22/2016