دو بیتی های شیرین ناب
ریــخت چو برگ خزان اشک چشـــمانم بانگ گریان سـر زد از دل و روح جانم خاک آلوده هوا شــد در عــوض اشـراق غصه دار غمگین شــدم خاطر زیبا خـانم
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
نور حــیات مــــی تابد از اشـراق نور تو حــــیاتـم گلگـون شــــده از آفـــاق نور تو بـی تو که حیات مشــکل مثل سنگ و خار گلستان است این حیات از چهره ی طاق تو
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
چاره ندارم گلـــم به عشقت غـلام شـدم بنده ی رایت شـــدم از دل بتو رام شدم هر لحظه ی زندگـی چهره ی زیبای تو غرق و فانتزی کرده که بتو بنام شــــدم
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
او شراب وصل توســت که سر من خمار دارد دل من اســـــیرت شــــده به ســــــرم دیار دارد چکـنم دیگر جهان را جـان رسید به جان جانان جان رســـید به جان جانان به جهان چه کاردارد
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
غم غصه ندارم از لــبخندت برایم نوشگفه لاله یــی میان لحظه هایم انفاس بهشتی ات نفس شـده برایم
بر گل ریحانی مستانه میسرایم
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
حیاتم داستانی است صد تلخی شیریندار از کجا شــروع کــــنم قـصه ی دو یار اگر که دورم از یار ز جور روز گــار وفا آن است که نامــــــمم زیر لب نگار از قلم اوکتای اصلان راه سوم
هر کی پی گل خار بـــــــــی صاحب هدایت قاعده خـــــــــار وگل مصاحب آن چــی به بلبل پیدا راز اسرار قاعده خار و گل دسـت بلبل که بلبل تصاحب
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
.jpg)
شعله ی عشـق وزیده ز مهتاب بر زمین سازدار و سـاز ساز و ساز گرم و آتشین زینت زیبای او نور پر اشـــــــــــراق او مــی وزد از سوی او عشـق شده بهترین
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
با لرزه و ارتعاش می نویسم دردها را هیجان در سردارم مـــی فرستم صدا را رســـــد از مـــن به یارم هیجان صدایم مـــن که غـــلام یارم بشـــنود او ندا را
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
وقتی دل را تو باختی در دریچه ی عشق غرق پاکی تو میشــی در باغچه ی عشق هــر ســــو نــظر انــدازی از نــظر عشق همه را پاک مـــی بینی از پنجره ی عشق
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
صــد سنگ و لاف زدن در پیکر مجنون بـی حرف او مجنون بود بین همه هجین با پیکر جـنون همه شــــــــــدن در سـتوه نیش که به لیلی زدن دیدن قیس در جنون
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
من روی تو را در گل ریحان دیدم خندیدی گلـــم لب ها ره خندان دیدم بردی دل من خنده کــــــنان دلبر من من خنده ی ته با لــــــب شادان دیدم مـن روی تو را در ماه ی تابان دیدم
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
مــی تابد نور عشــق از جمال نور تو روشن حیات شده از عشق پرشور تو حُسن پر جلال تو ربوده اسـت دل را اســـیر ساخته بر تو جلال جــسور تو
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
مـــی تپم با حال ناب حالم خوشـــی داب شد نخبه ی این عشــــق مــا برهنه و خطاب شد عریان شد این راز ما، عریان یک گل ریحان مثل گل های ریحان خوشــبوی خوش تاب شد
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
دو بیتی ها از بین حکایه از کتاب «عدالت» تقدیم تان
یک بانگ سر زند از حنجره ی تو صد جان قربان کنم در شجره ی تو با دیده تر نشســـــــته ام با حســرت تا بشنوم بانگ تو و هنرغمزه ی تو
از قلم اوکتای اصلان راه سوم
